Ik heb een skibroek.
Uhm, ja, ik ski. Dat vind ik leuk om te doen.
Maar dat is niet de moraal van dit verhaal.
Ik heb een skibroek en heb deze ook al 10 jaar. Gemiddeld 1 week per jaar gebruikt, maximaal 5 weken binnen 1 jaar toen ik buiten op de fiets werkte. dat telt op tot een matige... 20 weken maximaal?
In mijn beleving is dat vrij kort voor een kledingstuk. Toch maak ik geen grap als ik je vertel dat deze broek echt niet meer kan. Meerdere naden zijn opengebarsten, uitgerafeld, en, zonder toevoegen van extra stof, niet meer te repareren.
En nu ook een rok die een remschijf heeft geknuffeld. Dat is niet zo goed voor rokken en er zit dan ook een prachtig gat in. Ik was echter nalatig met het meteen repareren want het gat verstopte zich wel in de plooien en ik heb écht geen tijd voor dat soort dingen. Totdat ik nu ineens de rok voor komend weekend wil gebruiken- gerepareerd.
Bij het analyseren van de schade ontdekte ik dat de onderrand ook los was gekomen. Met heel veel kleine stukjes beschadiging in de stof als gevolg.
En dat is wat beide kledingstukken verbindt en wat mij regelrecht irritatie geeft.
In de naaimachinewinkel waar ik een tijdje heb gewerkt, werd aan klanten verteld dat ze ten alle tijden stevig draad moesten gebruiken- want anders zou het kledingstuk uit elkaar vallen. Naar mijn mening werd dit puur verteld omdat deze winkel geen ander soort draad verkocht.
Want deze redenering is waar. De naden worden ontzettend stevig als je goed draad gebruikt. Maar dat is niet per sé goed.
Kleding kan altijd scheuren, doordat iemand met de verkeerde maten het draagt, of omdat het veel slijtage te verduren heeft. Gescheurde stof is altijd moeilijker te repareren dan gebroken draad. Door super sterk draad te gebruiken is de naad een ontzettend stevig stuk in de kleding geworden. Als er veel kracht op de kleding komt te staan, is de stof recht naast de naad het zwakke punt in de kleding...
De stof scheurt dus recht naast de naad af, waar er vaak geen nieuwe naad te maken is, en waar reparatie door inweven ook niet te doen is, door de verbinding met een ander stuk stof wat er recht naast ligt. Het is een onherstelbare beschadiging.
De consensus binnen couture kleermaken is anders. De draad dient van hetzelfde materiaal te zijn als de stof die je gebruikt. Katoen stof = katoen draad etc. Als dat niet kan, dan is het slim om natuurlijk garen voor natuurlijk stof te gebruiken en synthetisch garen voor synthetisch stof. Dus voor wol, zijde, viscose katoen en linnen iets van katoengaren, en voor de rest polyestergaren.
Daarmee blijft het garen het zwakke punt in de verbinding. En hoewel het vervelend is als er een draad breekt kan ik je uit ervaring vertellen: Het weg moeten knippen van een naad voor een reparatie is veel vervelender en vaak niet te doen.
Dus als je maar één ding uit de nieuwsbrief meeneemt, laat het hopelijk dit zijn: Sterker is niet altijd beter.
Liefs,
Lindy